هندوستان درخواست سلاح از سوی حکومت افغانستان را رد کرد

این درحالیست که مقامات افغان ابراز امیدواری کرده بودند که بعد از امضای قرارداد استراتیژیک با هندوستان، این کشور حاضر است در تقویت بنیهء دفاعی افغانستان سهم بگیرد زیرا در قرارداد به مبارزهء مشترک با تروریسم تاکید شده بود. امضای این قرارداد با هندوستان موجب شد تا روابط میان پاکستان و افغانستان بیش از پیش زیر فشار قرار گیرد.

وحید مژده آگاه امور سیاسی میگوید: اکنون سوال اینست زمانیکه افغانستان با هندوستان قرارداد استراتژیک به امضا می رسانید آیا جانب هند در مورد کمک تسلیحاتی به افغانستان و تقویت نیروهای نظامی افغان تعهدی سپرده بود؟ جالب است که افغانستان با کشور های مختلف قرارداد های استراتژیک را به امید اینکه این کشورها در بخش امنیتی هم با افغانستان همکاری کنند، امضا کرده است که هندوستان یکی از آنهاست. بعد از امضای این قرارداد بود که مقامات افغان از تحولی بزرگ در روابط منطقوی و بصورت تلویحی از گرفتن انتقام از پاکستان بخاطر مداخله در افغانستان سخن گفتند اما اکنون به نظر می رسد که همهء این تصورات خواب وخیالی بیش نبوده است.

آقای مژده این تصمیم هندوستان را ناشی از دو دلیل میداند: نخست از همه باید پذیرفت که این کار به مشورت با امریکا صورت گرفته است زیرا دادن اسلحه به افغانستان به تصمیم امریکا مربوط است و همانگونه که می دانیم امریکا می خواهد ظرفیت نیروهای نظامی افغانستان را در حد معینی نگهدارد. این اعلام هندوستان بدنبال سفر جان کری وزیر خارجهء امریکا به هندوستان صورت می گیرد. در حالیکه گفته می شد امریکا علاقند سهم گیری بیشتر هند در مسایل افغانستان است، این اعلام حکومت هند نشان می دهد که این سهم گیری مورد علاقهء امریکا از جانب هند در بخش نظامی نیست.

دوم اینکه هندوستان نمی خواهد با دادن سلاح رزمی به افغانستان، موجب تحریک پاکستان و نگرانی چین گردد. هندوستان ترجیح می دهد دید اقتصادی همانند چین به افغانستان داشته باشد نه به عنوان کشوری که  بدنبال اهداف نظامی و استراتژیک در افغانستان است. این مسئله گذشته از اینکه شکست دیپلوماسی افغانستان را در منطقه نشان می دهد، ناشی از ابهامات قضایای بعد از سال 2014 نیز هست که هندوستان نیز از آن نگرانی دارد. هندوستان این نگرانی خود را بارها از تحولات اوضاع در افغانستان بعد از خروج ناتو و امریکا از این کشور اعلام نموده است. به باور آقای مژده دست اندرکاران سیاست خارجی کشور ما هنوز هم مسایل جهانی و منطقوی را با معیار های دوران جنگ سرد و طرز دید قبل از فروپاشی اتحاد شوروی سبک و سنگین می کنند بدون اینکه به این مسئلهء مهم توجه نمایند دنیای بعد از جنگ سرد دنیای دیگری است. در دنیای جدید، این منافع اقتصادی است که حرف اول را می زند.

——————————————————————————————————————————————-