چین و نظام جهانی جدید بعد از کورونا
منبع: سایت عربی الجزیر
ترجمه: مومن حکیمی
جهان در حال حاضر شاهد خطرناک ترین بحران صحی در قرن نزدهم است، این بحران سبب شده است که بیشتر کشور ها سرحدات خود را بسته و موقتاً مفهوم قریۀ جهانی را معطل سازند. این در حالی است که پیامد ها و پس لرزه های ویروس کورونا در حدود صحی منحصر و متوقف نشده است، بلکه اقتصاد جهانی را با زیان و خساره های کمرشکنی مواجه ساخته است. و حتی ممکن است که ما گواه ولادت نظام جهانی جدیدی باشیم که امریکا را عقب زده و تاج سیادت جهان را بر تارک چین بگذارد.
بی پایگی و ناتوانی اتحادیۀ اروپا
در روز هایی که گذشت، بیشتر سیاسیون را مشاهده کردیم که خشم و نارضایتی خویش را در برابر عکس العمل کشور های قوی در اتحادیۀ اروپا اظهار داشتند. رئیس جمهور صربیا الکسندر فوتشیچ صراحتا گفت: تضامن و همکاری اروپایی چیزی جز وهم نبوده و حقیقتی نداشت. این آواز با گذشت زمان بلند و بلند تر می شد و هر روز خواستار تحقیق عملی وحدت اروپا می شد. اما اروپایی ها به هیچ صورت آماده نبودند که کمبود دواء و مستلزمات طبی را متحدانه مقابل شوند. این قارۀ عجوز در انتظار بدترین سیناریو به سر می برد که همانا فقدان توانایی لازم برای سیطره بر این ویروس می باشد. یعنی نمی توانند نیاز همگان به مستلزمات طبی را برآورده سازند.
ایتالیا که بیشتر از هر کشور اروپایی ازین ویروس متأثر گردیده و شمار وفیات آن از حدود شش هزار (حالا از حدود ده هزار-م) گذشته و ارقام اصابت هول انگیزی را اعلان می دارد و طی چند روز از تعداد بیماران در چین بیشتر گردید، اما هیچ کمکی از جانب کسانی که برادران شان شمرده می شود، دریافت نکردند؛ بلکه به حال خود گذاشته شد تا زخم هایش بیشتر خون ریزی کند. حتی امریکایی ها بستن مجال جوی و منع اروپایی ها از داخل شدن به امریکا را یکی از اسباب وقایه از مرض دانست و برای دولت های اروپایی غیر از بیانیه های میان خالی، چیزی تقدیم نکرد.
در حالتی که کشور های اروپایی یکی در مقابل دیگری بسته گردیده و سستی روابط شان هر چه بیشتر آشکار شد، سخن از آیندۀ این اتحادیه سست و بي بنياد از هر سو بلند شده و این سوال مطرح گردید که در اوج بحرانی که اروپا را برباد می دهد، تضامن وهمکاری بین این کشور ها تا چه اندازۀ حقیقت داشته است؟
نتجیتاً همگان به این انتظارند که سیاسیون تحت فشار مردمی تسلیم شده و با پیروی بریتانیا از اتحادیه اروپا خارج شوند. اگر در حال حاظر سیاسیون نخواهند به فشار رأی عمومی جواب مثبت بدهند، شاهد بالا رفتن احزاب دست راستی افراطی خواهیم بود که در هر دو صورت، استجابت حکومت های فعلی و یا هم صعود جریان های راست افراطی، منتظر یک نتیجه خواهیم بود و آن عبارت از ضعف اتحایۀ و فروریزی آن در نتیجۀ اختلافات شدیدی که بین اعضای این اتحاد و حتی انعدام اعتماد فیما بین شان می باشد.
نقش چین درین بحران
در لحظاتی که دولت های بزرگ اروپایی در برابر دولت های کوچک و دارای نفوذ و امکانات اقتصادی کمتر، پشت گشتانده و روترش کردند، می بینیم که هواپیما های غول پیکر چینایی به حرکت آمده و مساعدت های لازم را به این کشور ها می رساند. ( تعدادی را وارخطا کرده مسئولین بلند پایۀ اتحادیۀ اروپا آنرا سیاسی خوانده و اظهار داشت که چین نباید ازین کمک های انسانی استفادۀ سیاسی نماید) و به خاطر که معنای حقیقی این کمک ها را بدانیم، باید صحنه هایی را مشاهده کنیم که شهروندان ایتالیایی بیرق اتحادیه اروپا را پایان کشیده و بیرق چین را بلند کردند. این حالت نشان می دهد که باید منتظر تغیراتی در میدان شطرنج جهانی و پیاده های شطرنج و بیرون شدن تعدادی از آنها از اردوگاه غربی و رفتن به سوی چین باشیم. در نتیجۀ آن قیوداتی که بر امتعۀ چینی وضع گردیده و قیودی که بر شبکات انترنتی از نسل پنجم تحمیل شده، تمام آنها به مصلحت چین تغیر یافته و هر قدر که دایرۀ این ویروس وسیع تر گردد، به همان اندازه چین منفعت بیشتری بدست آورده و به سوی استحکام خطوط تجارتی و تقویت نقش سیاسی خود به پیش می رود و در مقابل آن حالت ضعف و ناتونی در جانب اقتصادی و سیاسی دامنگیر امریکا خواهد شد.
اروپا تنها نیست
افزایش دایرۀ انتشار ویروس در آسیا و افریقا و به خصوص کشور های عربی، از نقش بزرگ چین خبر می دهد، بدون این که عکس العملی را از سوی امریکا به دنبال داشته باشد. البته فشار های سیاسی درین زمینه موفقیتی را به دنبال نخواهد داشت. لذا سخن امروز، از واقعیت جدیدی است که چین در روی زمین به وجود می آورد. واقعیتی که تأثیر جدی بر ساختار نظام جهانی و یک قطبی خواهد داشت. قبل از ظهور کورونا تلاش به این هدف صورت می گرفت که حد اقل نظام دو قطبی بین چین و امریکا ایجاد گردد. اما بعد از آن حقیقت غول سرمایه داری امریکا آشکار گردید، اژدهای چینی هر چیز را درحلق خود فرو خود برد و حتی ممکن است که امریکا را نیز ببلعد.
«ما امواجی هستیم که چون بحر حرکت می کنیم» این عبارت بر کارتون های مساعدت هایی نوشته شده بود که از سوی چین به ایتالیا تقدیم گردید. این پیام از سیطرۀ چین بر تمام جهان سخن می گوید، تا وسایل و لوزام طبی که انسان را حمایت می کند. درین میان، امریکا که از انتشار ویروس کورونا گرفتار بحران شده است، چیزی که انتظار داشت باعث فروریزی اقتصادی چین شود، امروز به رعب و ترسی مبدل شده است که حلقات تصمیم گیر در امریکا را در هر مجال تعقیب و مورد تهدید قرار می دهد و در مقابل آن چین درین جهت موفقیت خود را به نمایش گذاشته و توانست که انتشار ویروس را کنترول نماید چنانچه طی چندین روز اخیر هیچ اصابت جدید بیماری نداشت.
نظام جهانی جدید
از ابتدای ظهور این بحران مشاهده کردیم که جهانیان به سوی هر چیز جدید در حرکت شدند و این گردشی بود که چین از دیر زمان خواستار آن بود. مثلاً بخش تعلیم که در اکثر کشور ها در نتیجۀ شیوع کورونا معطل شده است، به سوی کمپیوتری شدن و آموزش از دور (آن لاین) در حرکت است و این حالت خودبخود به مصلحت امپراتوری دیجیتال چینی تمام می شود، به خصوص این که چین آماده است حکومت ها را از نگاه نیاز های تخنیکی درین راستا کمک نمااید، البته این کمک ها در برابر دستیابی به امتیازات اقتصادی و سیاسی خواهد بود.
چین درین تلاش بود که پیشتازی اقتصادی در جهان را بدست آورد، اما بحران کورونا به شیطان چینی فرصت داد تا از مخفیگاه خود بیرون شده و خواستار پیشتازی جهانی در همۀ امور و حتی در تصامیم و فیصله های جهانی گردد. حقیقت اینست که علم اداره و برنامه ریزی، ابتکار چین را در استفاده از حوادث ثابت ساخت. و بهترین گواهی از سوی ترامپ اظهار گردید، او پیکنگ را مورد ملامت و عتاب قرار داد که ویروس و معلومات مربوط آنرا تا زمانی پنهان کرد که سایر کشور های به آن مصاب گردد. شاید ارجاع این حقیقت به فرضیهء دسیسه و توطئه تا حد زیادی مبالغه باشد، اما اگر چین یگانه کشور مصاب به این ویروس می بود، چه حالتی واقع میشد؟
ولی همانگونه که ناممکن است تمام جریانات را به نظریۀ توطئه و دسیسه رجعت دهیم، خیلی سادگی خواهد بود اگر حوادث را همیشه به تصادفات منسوب سازیم!
و اخیراً:
بحران جهانی کنونی نشان داد که مشاعر عبارت از تعبیری است که سیاسیون همیشه آنرا بکار می برند و هیچ وقت به آن عمل نمی کنند. به همین سبب است که امریکا و دولت های ثروتمند اروپایی همۀ فریاد هایی که به نام حقوق انسان بلند کرده بودند، پشت سرگذاشته و فقط دیوانه وار دنبال تهدیداتی رفتند که شیوع ویروس کورونا بین شهروندان شان ایجاد کرده بود. اما چین این بار از باب انسانیت داخل تعامل گردید و با امکانات بزرگی به سوی اروپا شتافت و عنقریب به سوی افریقا و آسیا نیز خواهد رفت و تمام این تحرکات خواسته های مشروع اقتصادی و سیاسی چین را با خود حمل می کند، لذا بعد ازین سخن از یک قطبی بودن جهان به معنای کشمکش بین امریکا و چین نخواهد بود، بلکه موضوع سخن این خواهد بود که سیادت چین و کیفیت ادارۀ چینی در جهان چگونه خواهد بود.