تحلیل هفته – شماره: ۵۶ (از ۱۴ الی ۲۱ جدی ۱۳۹۲ هـ ش)
آنچه درین نشریه میخوانید:
د سولې لپاره د سولې عالي شورا او بې لاسته راوړنو بهير!
- خو د سولې لپاره د دولت د وسله والو مخالفينو چمتو کېدل، هغه هم په داسې توګه چې هغوی يې د تسليمېدلو په معنا بولي، يوازې د وخت تېرول دي؛ ځکه د روغې جوړې لپاره بايد په لوړه کچه کار وشي، او کوم فعاليتونه چې د سولې عالي شورا يې لري، لکه په ولايتونو کې د دغې شورا کومېټې، چې وخت ناوخت د لسګونو طالب جنګياليو د تسليمېدلو خبرونه ورکوي، د يوې ډرامي بڼه لري؛ ځکه د سولې له شورا سره د طالب جنګياليو د يو ځای کېدلو د بهير په اړه خو هم ډېر څه برملا شول او له ډېرو لورو دا نيوکې وشوې، چې دا د طالب سازۍ پروسه ده، چې له امله يې په دې وروستيو کې د سولې له بهير سره د يو ځای کېدلو دا لړۍ پکه شوې هم ده.
شورای صلح به سوی ترکستان!
- حکومت افغانستان و شورای عالی صلح هميشه مرتکب اين اشتباه شده اند که در فرايند صلح افغانستان نقش چربتری به پاکستان قايل شده اند، در حالی که پاکستان خود جهت بهره گيری سياسی دنبال اين امتيازات بود، چيزی که رايگان از جانب حکومت افغانستان برايش ميسر است.
افغانستان؛ او په 2014 کې د سپينې ماڼۍ سخته دوسيه
- امریکايان په لنډو سره دا قضاوت هم کوي، چې وګورئ د جورج ډبلیو بوش د ولسمشرۍ پر مهال ۶۳۰ امریکايي پوځیان د افغانستان په جګړه کې په دغه هېواد کې وژل شوي وو؛ خو د اوباما د ولسمشرۍ پر مهال ۱۶۷۱ تنه پوځیان وژل شوي او د جګړې برخلیک مالوم نه دی، حتی د امریکایانو لپاره دا جګړه ګونګه ده، چې ولې دوی په دې جګړه کې تلفات او زیانونه ګالي او دا د جګړې د یوه مخالف ولسمشر باراک اوباما لپاره ځکه ګرانه بریښي، چې په همدې دومره مخالفتونو کې یې پرېکړه کړې، چې دا جګړه لس کاله نوره هم وغځوي.
زندان و زندانيان بگرام، قربانی سياستهای منفور از کابل الی واشنگتن!
- حال که يکبار ديگر اختلاف نظر بين ارگ کابل و قصر سفيد واشنگتن در رابطه با زندان و زندانيان بگرام برملا شده، مشاهده می شود که عدۀ زيادی از اطرافيان نزديک رئيس جمهور کرزی، به عوض حمايت از موقف وی، بيشتر به تأييد و حمايت از نظريات امريکا و امريکايیها در اين عرصه میپردازند.
متن کامل این شماره را در اینجا بخوانید: