ایجاد ائتلافهای سیاسی و تلاش حکومت برای تأخیر در انتخابات
شماری از جریان های سیاسی افزایش نا امنی ها، تغییرات در رهبری نهادهای امنیتی و برگزاری لویه جرگه را از تلاش های اصلی حکومت برای عدم تدویر انتخابات و باقی ماندن تیم حاکم در قدرت میدانند.
آقای داکتر نور آقا روئین رئیس حزب رسالت مردم افغانستان و از اعضای برجستۀ “مجمع تفاهم ملی” در مصاحبۀ اختصاصی با “مرکز مطالعات استراتیژیک و منطقوی” در پیوند به انتخابات گفت:
نخست از همه باید گفت که ملت به یک رهبر درست و کارفهم نیاز دارد تا کشور را ازین بحران نجات دهد و از سوی دیگر درین حالت انتخابات ریاست جمهوری در حال فرا رسیدن است و مردم امیدهای ازین انتخابات دارند. اما متأسفانه باید گفت دلایلی وجود دارد که امکان برگزاری انتخابات شفاف و عادلانه را زیر سؤال می برد:
سیاست های که تا هنوز گذاشته شده روی یک انسجام ملی تمرکز نداشته و آنهاییکه تا کنون به قدرت رسیده اند، همان منافع مادی و مقطعی خویش را مد نظر داشته و ازین لحاظ درین مدت 12 سال در تلاش بهبود و تنظیم سیستم و نظام نبوده اند.
از سوی دیگر مداخلات کشورهای خارجی در پروسۀ انتخابات قابل غور است، چون دیده شده که در پروسه های قبلی دست های خارجی در عقب این پروسه بوده و حمایت پنهان و آشکار خود را نموده اند، پس امکان دخالت کشورهای خارجی در سومین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان بعید نمی باشد.
آقای روئین در مورد جبهات و احزاب متشکله گفت که اینها دارای اهداف مختلف می باشند. یک تعداد آنها مختص بخاطر انتخابات شکل گرفته و تعدادی هم دارای اهداف وسیعتر و بزرگتر از انتخابات دارند. و اینکه تعدادی از نهادها با هم یکجا شده جبهاتی را تشکیل می‌دهند و از خود نامزدی را پیشنهاد می‌کنند از دیدگاه من این امر خوبی‌ست چون کتله های با هم یکجا می‌شوند و چهره ها خوبتر تشخیص و شناسایی می‌گردد و مواقف نیز آشکار می‌گردد.
با کمال افتخار می‌گویم که ساختار جامعۀ افغانی طوری‌ست که از همه اقوام و زبانها در تشکیل آن جا گرفته و بسیار مشکل است یک قوم را از قوم دیگر جدا ساخت.
اگر تبارزات و مبارزات سیاسی بخاطر منافع قومی و گروهی صورت می‌گیرد در نهایت بی نتیجه بوده و مورد عدم تایید ملت قرار خواهد گرفت و همچنان ازین طریق نمی‌توان افغانستان را به سوی صلح و ثبات کشانید. به نظر من هر حرکت سمتی و قومی و منطقوی محدود که اقوام مختلف را با خود نداشته باشد و یک کتلۀ بزرگ قومی ای را به عقب براند و یا نتواند با خود یکجا بسازد، دست به تشتت و پراگندگی زده و ملت بالای آن حساب نخواهد کرد و محدود بوده و از همین رو به فروپاشی مواجه خواهد شد.
کسانی که از مقام شان برکنار می‌گردند، با چهرۀ جدید قدرت طلبی روی صحنه ظاهر می‌شوند!
آقای روئین در مورد ویژگی‌های مجمع تفاهم ملی می‌گوید: تفاوت مجمع تفاهم ملی با سایر جبهات و اتحادها درین است که درین مدت 12 سال حاکمیت دولت هیچ‌کدام از افراد برجستۀ این مجمع در نظام دولت هیچ جای و جایگاه نداشته اند.
ولی در سایر جبهات دیده می‌شود افرادی که در قیادت آنها قرار دارد از پایه‌های بلند حکومت بوده و هیچ نقد و انتقادی از حکومت در مدت کاری خویش نداشته و تا زمانیکه وقتِ کاری شان تمام نشده و یا به سبب بی‌کارگی شان از مقام برکنار نشدند هرگز خود آماده دوری از آنرا نداشتند و اگر دور شدند بعداً به عکس العمل‌های مقامی دست زدند که در نهایت تلاش شان به این بود که دو باره به مقام های بلندی راه پیدا کنند و در وجود اکثریت اینها کیفیت علمی، فکری و تحلیلی و ملی وجود ندارد که به خیر و صلاح افغانستان و بخاطر بهبودی کشور باشد.
اما مجمع تفاهم ملی درین مدت، حکومت را نقد کرده نه به خاطر قدرت و مقام، بلکه به خاطر خیر و صلاح ملت افغانستان و استقرار ثبات درین کشور بوده است.
آقای رویین پیرامون ایجاد این مجمع افزود: انگیزۀ ایجاد مجمع تفاهم ملی همین بود که بدون یک اتحاد فکری و علمی نمی توان افغانستان را ازین حالت نجات داد.
او در پاسخ به سوالی که گفته می‌شود کسانی هستند که مخالف برگزاری انتخابات ریاست جمهوری میباشند، به نظر شما این خواسته ناشی از چی بوده و چه حرف های ناگفتۀ در پس این پرده قرار دارد؟ می‌گوید: ابقای قدرت بخاطر تداوم عمر کابینۀ فعلی یکی از عوامل مخالفت با برگزاری انتخابات است.
و همچنان از مشکلات عینی مسئلۀ امنیت است که تعدادی هم به این قضیه می اندیشند که گویا مشکلات امنیتی وجود دارد و لازم نمی بینند که انتخابات برگزار شود اما از دیدگاه من ابقای این نظام نیز راه حل نبوده، بلکه عامل نابسامانی های بیشتر می باشد پس باید انتخابات برگزار شود.
از سوی دیگر آقای معین مرستیال، معاون حزب حق و عدالت در مورد تأخیر انتخابات و دوام حکومت فعلی می گوید که در ابتدا حکومت کوشش دارد تا توافق برای برگزاری لویه جرگه را کسب کند؛ اما در حقیقت کوشش می شود تا در این لویه جرگه برای دوام حکومت فعلی تلاش شود.
حکومت تنها با برگزاری لویه جرگه در پی تداوم کار خویش نیست؛ بلکه حلقات مشخصی در اطراف حکومت حضور دارند که در این راه با دولت‌مردان کمک می‌کنند.
مرستیال به این باور است که این حلقات با راه اندازی جلسات و نشست‌های پرشور مردمی، شرایط را به شکلی رقم می زنندکه گویا امنیت به طور کامل فراهم نیست و باید انتخابات به تعویق بیافتد و این حلقات از همین حالا در تلاش هستند تا شرایط را به شکلی زمینه سازی کنند که دوام حکومت فعلی جریان داشته باشد.
در همین حال؛ شماری از اعضای مجلس نمایندگان هشدار می‌دهند که عدم برگزاری و یا تاخیر در انتخابات، افغانستان را بطرف جنگ و مداخله های بیرونی سوق خواهد داد.
اما برگزار نشدن و تاخیر در انتخابات چه پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت؟
در پاسخ به این سوال، شکریه بارکزی، عضو مجلس نمایندگان می‌گوید تاخیر در انتخابات، هدر رفتن تلاش های مردم افغانستان در طول 12 سال گذشته است و به معنی رفتن افغانستان به سوی جنگ، مداخله و دیکتاتوری خواهد بود.
بانو بارکزی ضمن اظهار امیدواری برای عدم تاخیر انتخابات، اظهار داشت که تغییر و تبدیلهای اخیر بدون شک نشان دهنده این است که رئیس جمهور و تیم حاکم علاقه مند هستند تا برای دوام حکومت، افراد خاص، پستهای خاص سیاسی را پیش ببرند.
و در نهایت این مردم افغانستان هستند که باید برای آینده کشورشان تصمیم بگیرند.
این در حالی‌ست که کمیسیون مستقل انتخابات یگانه گزینه برای انتقال مسالمت آمیز قدرت را تدویر انتخابات در زمان معین آن می‌داند.
اما تلاش ها در حالی برای برگزار نشدن انتخابات اغاز شده که ائتلاف های جدیدی درحال شکل‌گیری است