پارلمان تافته جدا بافته نیست!

 

خلیل احمد جامی

بحران پارلمان و سر و صداهای که چندی است در بارۀ عملکردهای منفی این شورا در مورد قضیۀ استیضاح وزرا بالا گرفت و مخصوصا آن قسمت از حرفهای که در بارة وجود فساد نماینده گان به میان آمد،  همه و همه ما را به یاد آن مثالی می اندازد که به گفتة قدیمیها : شتر را گفتند: چرا گردنت کج است؟ گفت کجایم راست است که گردنم باشد!

من نمیدانم در کشوری که فساد از بلند ترین رده ها تا پایین ترین سطوح دولتیش به حدی رسیده است که به عنوان آلوده ترین کشور دنیا از این نظر مفتخر گردیده و نامفهوم ترین واژه در قاموس زمامداری آن کلمة محاسبه و بازخواست و مجازات عادلانه است؛ و در سرزمینی که به لحاظ اجتماعی مردمش چهل سال در تنور جنگ و اشغال و مداخله و ستم یکسر میسوزد و اکثر زیر ساختهای تعلیم و تربیت و اقتصاد و حتی فکر و اخلاقش تحت تاثیر این آتش مهلک، جز به میزانی بسیار اندک برجای نمانده؛ مگر اعضای پارلمانش از دنیای دیگر و جنسی دیگر هستند که انتظار داشته باشیم، به فساد آلوده نباشند؟ خیر برادر! ما همه اگر رئیس دولتیم، یا وزیر، یا وکیل و قاضی و استاد و معلم  و …  به گفته قدیمی ها: سر و تهِ یک کرباسیم!

گیریم که این وکلا و وزرا نباشند،  روئسا نباشند، دولت نباشد، حتی این خارجیها هم نباشند! چه میشود؟ واضح است مانند همیشه یک وکیل نو یک وزیر نو، یک رئیس نو، یک دولت نو و حتی یک خارجی نو می آید!

اما این برِ تازه، چه تغییر مثبتی در وضعیت ما ایجاد خواهد کرد؟ هیچ! چون وقتی چشم باز میکنی چون همیشه به گفته قدیمیها: باز همان آش است و همان کاسه! و یا همان خرک است و همان درک!

این حرفها در مورد مشکل پارلمان اما نباید خراشی بر دل کس اندازد، چون از واقعیت و حقیقتِ بدِ زنده گی عمومی ما نماینده گی میکند! حالتی که موجب گردیده بسیاری از نماینده گان، بدون آن که صلاحیت شان توسط ملت، بر مبنای درک و نظر داشت مصالح علیای کشور و مردم، لحاظ شده باشد، انتخاب و یا انتصاب شوند و اکنون نیز جز برای تامین مصلحت های شخصی خود  به چیز دیگری اندیشه نکنند!

دلیل این گونه انتخاب نیز واضح است، در سرزمینی که اشغال و جنگ و مداخلات رنگارنگ و فقر فرهنگی و اقتصادی و مسمومیت شعور اجتماعی وغیره حاکم باشد؛ کَی به مردم وقت و حالی باقی میماند تا برای تشخیص صلاحیت دیگران و حتی سرنوشت خود فکر کنند؟ بناء به گفته قدیمیها : خانه از پای بست ویران است!

لهذا، میبایست برای رفع مشکل خویش چاره یی اساسی بسنجیم که کار تا از ریشه، سرو سامان نیابد این نابسامانی با هیچ وسیلة دیگری انجام نخواهد یافت!

بر این اساس باید کاری کنیم تا مردم از طریق کسب معرفت و تربیت درست، بر روی این واقعیتهای تلخ، چشم باز کنند و تصمیم بگیرند که دیگر از یک سوراخ چند مرتبه گزیده نشوند! اگر ملت ما بدان مرحله دست پیدا کرد آن گاه معقول است که از خود بپرسیم چرا وضعیت ما خوب نیست؟

امیر مومنان حضرت عمر فاروق رضی الله عنه فرمود: عمالکم اعمالکم یعنی حاکمانتان از خود شما نماینده گی میکنند! و در پایان سخن، بجاست تا این فرمودة رب العالمین حسن ختام این مقال باشد که : ان الله لایغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم! الله سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمیدهد، تا آنان خود، در خویشتن تغییر نیاورند.

——————————————————————————————————————————————-

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *